محل تبلیغات شما
آیا عدالت طلبی جزو خصیصه های ذاتی انسانه؟ آدما فی الذاته تمایل به برقراری عدالت دارن یا اینکه مفهوم عدالت یجورایی زاییده فرهنگ و تمدن آدماست؟ اصلا چیزی به اسم عدالت طلبی وجود داره و واقعیه؟!

یه TED talk خیلی معروف درباره یه آزمایش حیوانی در سال 2003 هست که واکنش دو تا میمون رو به نابرابری نشون میده (عنوان ویدئوی خلاصه شده (حدودا 3 دقیقه) روی یوتیوب: Two Monkeys Were Paid Unequally: Excerpt from Frans de Waal's TED Talk). بطور خلاصه آزمایش اینجوریه که دو تا میمون توی دو تا قفس جدا کنار هم گذاشته شدن. هر موقع که میمون ها یک وظیفه ساده رو انجام میدن، از پژوهشگر پاداش خوراکی دریافت میکنن. تو این آزمایش، پژوهشگر به یک میمون به عنوان پاداش خیار میده و به میمون دیگه انگور میده (که ظاهرا برای میمون دلچسب تر از خیاره!). اگه بخوام خلاصه کنم، میمونی که خیار گرفته وقتی میبینه میمون دیگه در ازای انجام کار مشابه انگور گرفته، شروع می کنه به اعتراض و خیار رو قبول نمیکنه و به حتی به سمت پژوهشگر پرتابش میکنه!


در ادامه هم TED talk حول همین موضوع میچرخه که ظاهرا عدالت طلبی در میمون ها و خویشاوندان نزدیک به انسان (از نظر تکاملی) هم وجود داره و مختص آدما نیست. توی چندین سال اخیر هم  دیدم که این TED talk رو چند جای مختلف با این توضیح منتشر کرده بودن که "عدالت طلبی نه فقط تو آدما، که در حیوانات هم دیده میشه و بنابراین یک خصیصه ذاتیه و هر کسی هر جا که به دنیا بیاد، حتی تو قبایل بدوی، تمایل به عدالت داره".


ولی بنظرم اینجا یه نکته ظریف وجود داره که بهش توجه نمیشه! نمیخوام نتایج این آزمایش (که چندین بار هم تکرار شده و تقریبا همیشه نتایج یکسان داشته) رو زیر سوال ببرم. این موضوع که این خصیصه، در ذات انسان هاست و تو همه آدما وجود داره هم بنظرم درسته. ولی سوالی که اینجا پیش میاد اینه که آیا این ویژگی واقعا اسمش عدالت طلبیه؟


سخته که بخوایم یه تعریف مشخص و جامع و واضح برای عدالت ارایه بدیم؛ اما اگه بخوایم خیلی خیلی ساده ش کنیم، میتونیم بگیم عدالت یجورایی یعنی مثلا در یک موقعیت خاص، وقتی که شرایط دو نفربرابر باشه، حقوق / مزایا / پاداش / مجازات و. ای که به دو نفر میرسه برابر باشه (میدونم عدالت و برابری دو چیز متفاوت ان؛ همونطور که گفتم اینو میتونیم یه تعریف خیلی خیلی ساده و دم دستی در نظر بگیریم). در اون مثال میمون ها که اول بحث گفته شد، عدالت حکم می کنه که هر دو میمون در ازای انجام کار مشابه، پاداش مشابه بگیرن؛ یعنی هر دو تا یا خیار بگیرن یا انگور. وقتی این حالت برقرار نیست میتونیم بگیم بی عدالتی اتفاق افتاده؛ و خب همونطور که اون ویدئو نشون میده، میمون ها به خوبی این بی عدالتی رو درک میکنن و میمونی که حس میکنه به حقش نرسیده، شروع به اعتراض میکنه. اما سوالی که پیش میاد اینه که میتونیم از این آزمایش اینطور نتیجه گیری کنیم که میمون ها -و آدما- به صورت ذاتی حس "عدالت طلبی" دارن؟


به نظرم جواب منفیه. درسته که این خصیصه ظاهرا ذاتیه و از بدو تولد توی آدم وجود داره؛ ولی به نظرم این خصیصه اصلا اسمش عدالت طلبی نیست! اگه برگردیم به همون ویدئوی اول بحث و بیشتر دقت کنیم، می بینیم که فقط اون میمونی شروع به اعتراض میکنه که خیار گرفته و حس کرده نسبت به میمون دیگه پاداش کمتری دریافت کرده؛ در حالی که اون یکی میمون که انگور گرفته، هیچ اعتراضی نمیکنه که چرا مثلا میمونِ دیگه خیار گرفته و عدالت بینشون برقرار نشده! اگه این خصیصه واقعا عدالت طلبی بود، قاعدتا میمونی که انگور گرفته هم باید اعتراض میکرد که چرا عدالت برقرار نشده و رفیقش در ازای کار مشابه بجای انگور خیار گرفته؛ در حالی که کلا این قضیه اصلا واسه میمونِ دیگه مهم نیست.


بنابراین اسمِ این حس / خصیصه نمیتونه عدالت طلبی باشه؛ چون در هر فرد فقط وقتی تحریک میشه که اون فرد حس کنه داره نسبت به بقیه سود و منفعت کمتری میبره. این بیشتر شبیه به چیزی مثل "منفعت طلبی" (در معنای مثبت) یا "من کمتر نگیرم طلبی!" عه. اصولا ما فقط وقتی حس عدالت طلبی مون تحریک میشه و اعتراض میکنیم که حس کنیم نسبت به بقیه سود کمتری بردیم. اگه ما در جایگاهی باشیم که از عدم برقراری عدالت سود ببریم، خیلی بعیده که به وضع موجود اعتراض کنیم و خواهان برقراری عدالت بشیم؛ حتی بعید نیست سعی کنیم اعتراض بقیه رو ساکت کنیم تا مبادا این وضعیت سودمندی که برقراره از بین بره! نگاه به جوامع انسانی هم کمابیش تایید کننده همین موضوعه. منشاء بیشتر انقلاب ها و تفکرات برابر طلبانه طبقه فقیر و تنگ دست جامعه ست؛ نه مثلا طبقه مرفه و ثروتمند جامعه. طبقه ثروتمند اصولا اگه بخواد اعتراض و حرکتی بزنه، در راستای پایین کشیدن طبقه ثروتمند تر از خودشه، و نه برقراری عدالت و برابری بین طبقه فقیر و ثروتمند. واقعیت اینه که حتی مارکس (بنیان گذار تفکر مارکسیسم) از طبقه فقیر جامعه بود. نکته ی جالبِ دیگه ای که اینجا وجود داره اینه که تجربه نشون میده حتی اگه جایی طبقه فقیر برای تغییر وضعیت و برقراری "عدالت" اقدامی انجام بده، در نهایت به احتمال زیاد دوباره همون سیستم طبقاتی قبلی برقرار میشه و تنها چیزی که تغییر میکنه افرادیه که تو طبقه ثروتمند قرار می گیرن (مصداق بارزش همین انقلاب کمونیستی توی شوروی!).

پ.ن: البته این پاراگراف آخر برای آدما (و جوامع انسانی) همیشه صادق نیست و استثنا هم وجود داره؛ ولی خب بنظرم روند و شیوه کلی همینه که گفته شد؛ و اگه اشتثنائاتی هم دیده میشه ناشی از فرهنگ و تمدن انسانیه، و نه یک حس و خصیصه ذاتی به اسم عدالت طلبی.


مشخصات

تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین ارسال ها

محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها