نیمه تاریک

امروز بالاخره "کتاب نیمه ی تاریکِ وجود" رو شروع کردم. البته از قبل موضوع کلی کتاب رو میدونستم و اینجوری نبود که با کلیتش ناآشنا باشم.

راستش تو نگاه اول کتاب نظرمو خیلی جلب نکرد. کلا دست خودم نیست ولی هر کتابی که از روح واحد جهانی و. حرف میزنه بی اختیار باعث میشه حالت تهوع بگیرم. یجورایی فک میکنم نویسنده ش در بهترین حالت یه آدم ساده و در بد ترین حالت یه شیاد و دروغگویه. البته میدونم نباید پیش داوری کرد و صد البته اگه آدم چیزی رو درک نکنه، دلیل بر بیخود و احمقانه بودن اون چیز نیست؛ ولی یجورایی فک میکنم گوشم از این حرفا پره و در عمل چیزای دیگه ای دارم میبینم، واسه همینه که احتمالا اینقدر گارد دارم. از این موضوع که بگذریم کتاب یخورده شبیهِ این کتابای زردِ روانشناسیه. یک مشکل رو مطرح کرده و بعد برای بازار گرمی، مرتب تاکید میکنه که حل این مشکل، باعث برطرف شدنِ تمام بدبختیا و مشکلات دیگه میشه؛ و از طرفِ دیگه کلید حل این مشکل فقط و فقط در دست منه (که نویسنده این کتابم) و لا غیر! 

ولی خب هنوز برای تصمیم گیری زوده، تعریفشو زیاد شنیدم، امیدوارم مفید باشه.